Ένα καλοκαίρι πριν από καμιά δεκαπενταριά χρόνια, είχε έρθει στην Ελλάδα ο Ιταλός μου φίλος, ο οποίος ήθελε να δει τις Κυκλάδες - αναμενόμενο. Εμένα η θάλασσα ποτέ δεν μου άρεσε πολύ βέβαια και η ιδέα να πάω σε κάποιο νησί αυγουστιάτικα, τίγκα στον κόσμο και με τον καυτό ελληνικό ήλιο από πάνω, ήταν το ακριβώς αντίθετο από το concept που έχω στο μυαλό μου για τις διακοπές. Ωστόσο, δεδομένων των συνθηκών, άνοιξα τον χάρτη και αποφάσισα να τον πάω στη Μήλο, επειδή μου άρεσε το όνομα.
Η μοίρα μού έπαιξε βρόμικο παιχνίδι όμως, καθώς ακολούθησαν διάφορα καρμικά (όπως η εγκατάσταση της αδελφής μου στο νησί αμέσως μετά) που με οδήγησαν να πηγαίνω στη Μήλο κάθε χρόνο από τότε. Έτσι, και τις ηλιοθεραπείες μου στα πάλλευκα βράχια έκανα και τα μαγευτικά ηλιοβασιλέματά μου ατένισα, και τους ψαράδες μου φλέρταρα, και τα Χριστούγεννά μου με φρέσκο αστακό έχω περάσει. Και να 'μαι τώρα να γράφω κείμενο για το πιο γοητευτικό νησί του Αιγαίου και να συγκινούμαι από πάνω. Ποιος να μου το 'λεγε.
Το να κάνεις διακοπές στη Μήλο σημαίνει
Να έχεις κατέβει και ανέβει σκαρφαλώνοντας στις μυθικές παραλίες του Παπάφραγκα και του Τσιγκράδο (αν είσαι αρκετά τολμηρός), με ιερό σκοπό να κολυμπήσεις στα πιο γαλάζια νερά που μπορείς ίσως να βρεις στο Αιγαίο.
Να έχεις επισκεφτεί τη διάσημη παραλία στο Σαρακήνικο και να έχεις περπατήσει στο απόκοσμο, σχεδόν σεληνιακό τοπίο εκεί - μοναδικό στον κόσμο μη-σου-πω. Αλλά να ΜΗΝ έχεις χαράξει πάνω στα κάτασπρα βράχια «Μαρία+Κώστας=Love» ή κάτι αντίστοιχο, διότι δεν είσαι ούγκανος.
Να έχεις θαυμάσει το ουράνιο τόξο χρωματιστών πετρωμάτων που διαγράφεται στους επιβλητικούς βράχους στην παραλία στο Παλαιοχώρι και την περιοχή γύρω από τα Θειωρυχεία. Η Μήλος, είναι φημισμένη από τα προϊστορικά κιόλας χρόνια για τα ορυκτά της, όπως τον περλίτη, τον οψιδιανό, τη βαρυτίνη, ενώ η εξόρυξη μετάλλων έχει στηρίξει σε καίριο βαθμό και την οικονομία του νησιού. Να έχεις ρίξει νερό στην επιβλητική αψίδα μέσα στη θάλασσα του Καστανά και να βλέπεις να φωτίζονται τα χρώματα πάνω στην πέτρα. Τόσο πλούσιο είναι το υπέδαφος του νησιού.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο της Αναστασίας Μουμτζάκη στο vice.com...
