«Πάλι με χρόνους με καιρούς πάλι δικιά μας θα’ ναι» η Αφροδίτη της Μήλου και θα τη δούμε χάρη στην επιμονή και του Δημάρχου Μήλου κ. Γεράσιμου Δαμουλάκη, να «σεργιανά» με κάλτσες άμμου και πέτρινα σανδάλια στο νησί που τη γέννησε και να στέκει αγέρωχη στο «σπιτικό» της.
ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΜΗΛΟ
Το βγαλμένο από όνειρο αυτό το νησί έχει σχήμα σαν πέταλο με τον Αδάμαντα να είναι το λιμάνι του. Η χώρα όταν την είδα από το πλοίο έμοιαζε με ζωγραφιά που φορούσε τα λευκά σπίτια της και από πίσω την άγονη γη της που έμοιαζε να σου φωνάζει «εδώ είμαι κι εγώ, ένα ακόμα στολίδι στα κυκλαδονήσια. Εδώ είμαι με τα κρυσταλλένια νερά μου, έχω τις ωραιότερες παραλίες της Μεσογείου να σας προσφέρω, το λιμάνι μου, τα μαγευτικά νερά μου στο Κλέφτικο, το ομορφότερο μου ηλιοβασίλεμα στην Πλάκα. Πράγματι η Μήλος έχει άλλες τόσες παραλίες να δεις, και άλλα τόσα γνωρίσεις όταν την επισκεφτείς. Αν αρχίσουμε να μιλάμε για τις παραλίες της θα χαθούμε σε λόγια που δεν περιγράφονται με λέξεις. Τι να πούμε για τη παραλία της Φυριπλάκα που για να φτάσεις οδικώς κατηφορίζεις έναν χωματόδρομο που οδηγεί σε μια καταγάλανη καθάρια θάλασσα που πίσω της υψώνονται διαφόρων χρωμάτων βράχοι με τον «βασιλιά» βράχο να δεσπόζει στην μέση της παραλίας της. Κατεβαίνοντας τον ίδιο χωματόδρομο πήγα στο Τσιγκράδο. Εκεί έπρεπε να πάρω μια απόφαση αν θα έκανα καταρρίχηση , γιατί μόνο με αυτό τον τρόπο θα έφτανα στο μαγευτική αυτή παραλία του, δηλαδή έπρεπε να κατέβω με σκοινί και κάποιες σκάλες που θα με βοηθούσαν να φτάσω στην κάτασπρη άμμο και να κολυμπήσω στα σμαραγδένια νερά. Επέλεξα όμως το δεύτερο τρόπο να την επισκεφτώ με τη «ΤΡΟΙΑ» το ξύλινο ιστιοφόρο στο οποίο μαζί με τους τουρίστες με ξενάγησε ο ιδιοκτήτης του ο κάπτεν Γιάννης και ο νεαρός καπετάνιος του Σπύρος. Κάνοντας το γύρω του νησιού στις άβατες και μη μοναδικές παραλίες έζησα το όνειρο ξύπνια! Στη θαλάσσια αυτή εκδρομή που μου πρόσφερε ο φιλόξενος δήμαρχος και ο ιδιοκτήτης του ΤΡΟΙΑ είχα τη μοναδική ευκαιρία να δω από κοντά τα διάσημα θαλασσινά Μετέωρα ή Κλέφτικο, την σμαραγδένια σπηλιά της Συκιάς, τα Γλαρονήσια, να κολυμπήσω σε καταγάλανα καθαρά νερά και σε παραλίες απρόσιτες και μαγευτικές, να θαυμάσω τον ορυκτό πλούτο του νησιού, να εξερευνήσω απόκρυφα σπήλαια.
*Υπάρχουν αρκετά σκάφη, καΐκια και ιστιοπλοϊκά που προσφέρονται για θαλάσσιες εκδρομές και έχετε την ευχέρεια της επιλογής, ανάλογα με τις ανάγκες σας και τη διάθεσή σας. Τα περισσότερα σκάφη αναχωρούν καθημερινά από την προβλήτα στο λιμάνι του Αδάμαντα. Κάποια από αυτά κάνουν ολόκληρο το γύρο του νησιού και επισκέπτονται και την γειτονική Κίμωλο, ενώ τα περισσότερα ιστιοφόρα πηγαίνουν σε λιγότερες παραλίες, αλλά αφήνουν περισσότερο ελεύθερο χρόνο για κολύμπι και φωτογράφιση, ενώ συνήθως προσφέρουν και φαγητό. Ακόμα, εκτός από τον Αδάμαντα, φεύγουν καΐκια και από την παραλία του Κήπου για το Κλέφτικο, καθώς και από τα Πολλώνια για την Κίμωλο, την σπηλιά του Παπαφράγκα και τα Γλαρονήσια.
Στην νότια πλευρά του νησιού υπάρχουν και άλλες εξίσου όμορφες παραλίες. Η μία είναι η Αγία Κυριακή η οποία έχει χοντρή άμμο και λίγο βότσαλο. Η άλλη είναι το Παλιοχώρι που ξεχωρίζει λόγω του ότι τα βράχια που την περικλείουν είναι κόκκινα, κίτρινα και άσπρα κάνοντάς την να μοιάζει έναν μοναδικό πίνακα ζωγραφικής πλαισιωμένος από τα πεντακάθαρα νερά της και τις θερμές πηγές της.
Η παραλία που αν σου έλεγαν ότι «κατέβηκε’ από άλλο πλανήτη και θα το πίστευες είναι το το Σαρακήνικο. Το όνομά της το πήρε από τους πειρατές που στα χρόνια τα παλιά πήγαιναν και το χρησιμοποιούσαν σαν καταφύγιο. Είναι ένα σεληνιακό τοπίο με ολόλευκα βράχια Ένα τοπίο που την εικόνα του θα κουβαλάς σε όλη σου τη ζωή. Είχα τη τύχη να βρεθώ σε αυτό το μαγικό τοπίο και βράδυ και να μεθύσω από το φως της πανσέληνου που έπεφτε πάνω στα βράχια αυτής της μοναδικού κάλλους παραλίας. Κάποια στιγμή είχα πιστέψει ότι ήμουν βόλτα στο φεγγάρι.
Την ημέρα περπάτησα στα κατάλευκα βράχια της και συνάντησα ένα ναυάγιο. Ο δήμαρχος Μήλου Γεράσιμος Δαμουλάκης που με συνόδευε ξεναγώντας με, μου μίλησε γι αυτή την ιστορία λέγοντάς μου:
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΜΗΛΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΔΑΜΟΥΛΑΚΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΗΛΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ ΤΗΣ ΜΗΛΟΥ ΣΤΟ «ΣΠΙΤΙ» ΤΗΣ
«Άννα, τον Δεκέμβριο του 2003, το υπό σημαία Αγίου Βικεντίου δεξαμενόπλοιο «Africa» με ρότα από Ελευσίνα προς Αίγυπτο-, έμεινε ακυβέρνητο στα ανοιχτά της Ύδρας. Η θαλασσοταραχή το παρέσυρε στην ακτή Σαρακήνικο. Εκεί κόπηκε στα δύο. Οι Αρχές είχαν προλάβει να απομακρύνουν έξι από τους ναυτικούς του πληρώματος, ενώ μάζεψαν τους υπόλοιπους επτά από τη θάλασσα σώους. Τώρα θα σου μιλήσω για εν άλλο «ναυάγιο» την προσπάθεια χρόνων να επιστρέψει το άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου εδώ στη Μήλο μας. Έχω ξεκινήσει διαδικασίες για την επιστροφή του αγάλματος στο όμορφο Κυκλαδονήσι. Η Αφροδίτη της Μήλου είναι ένα από τα διασημότερα έργα της αρχαιοελληνικής γλυπτικής. Βρέθηκε το 1820 στο νησί της Μήλου από έναν αγρότη, αλλά κατέληξε στο μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι. Το θέμα με βασανίζει 15 χρόνια, αλλά τώρα ωρίμασαν οι συνθήκες. Έχουμε πλέον τεκμηριωμένη θέση νομικών ότι όταν το άγαλμα βγήκε από το νησί δεν υπήρξε εμπορική πράξη, αλλά επρόκειτο για πράξη πολέμου. Φορτώθηκε σε πολεμικό πλοίο της Γαλλίας και το πήρε Γάλλος αξιωματικός του πολεμικού ναυτικού. Ήμασταν σε περίοδο πολέμου». Έχω ήδη συγκροτήσει Επιτροπή Διεκδίκησης, η οποία μεταξύ άλλων θα φροντίσει το σχετικό αίτημα να συγκεντρώσει 1 εκατομμύριο υπογραφές, ώστε να συζητηθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Κάποιοι στη Μήλο νόμιζαν ότι κάνω πλάκα, αλλά εγώ πάντα το εννοούσα. Ήδη, έχουν ξεκινήσει οι εργασίες αναστήλωσης ενός παλιού σχολείου θηλέων στην Πλάκα, την πρωτεύουσα του νησιού, «όπου θα μείνει μόνιμα η Αφροδίτη, που τώρα φιλοξενείται στη Γαλλία. Το γλυπτό, που συμβολίζει τη γυναικεία ομορφιά και θηλυκότητα, είναι σκαλισμένη σε μάρμαρο παριανό, έχει ύψος 2,02 μ. και βάρος 900 κιλά. Χρονολογείται γύρω στο 100 π.Χ. Είχε βρεθεί τέτοιες μέρες το 1820 στο Κλήμα της Μήλου από τον αγρότη Γεώργιο Κεντρωτά, σπασμένο στα δύο. Τα χέρια έλειπαν. Σύμφωνα με μία από τις εκδοχές, ο Γάλλος αξιωματικός Ολιβιέ Βουτιέ που βρισκόταν με το πολεμικό πλοίο «Εσταφέτ» στο λιμάνι για να ξεχειμωνιάσει, αντιλήφθηκε την αξία του αγάλματος. Ενημέρωσε τον πρόξενο της Γαλλίας στη Μήλο, που έσπευσε να το αγοράσει. Το νέο όμως διέρρευσε και στο νησί έσπευσαν και άλλοι επίδοξοι αγοραστές. Καλύτερα παζάρια με τους Οθωμανούς φαίνεται ότι έκαναν οι Γάλλοι, που τελικά έφυγαν με το πολύτιμο «εμπόρευμα». Την 1η Μαρτίου του 1821 ο Γάλλος πρεσβευτής Mαρκήσιος ντε Pιβιέρ δώρισε το άγαλμα στον βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο ΙΗ΄, για να τοποθετηθεί στο Λούβρο όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα. Τώρα στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Μήλου, οι επισκέπτες βλέπουν ένα αντίγραφο του αγάλματος της Αφροδίτης. Φιλοδοξία μου είναι μέχρι το 2020, 200 χρόνια από την ανακάλυψή του, το αυθεντικό άγαλμα να επιστρέψει στο νησί. Είναι νομίζω η αρχή για να καταφέρουμε αυτό που χρωστάω και χρωστάμε και στους προγόνους αλλά και στα παιδιά μας»
Η αντιδήμαρχος του νησιού Ζαμπέτα Τουρλου που μας συνόδευε συμπλήρωσε με θέρμη και πάθος: «Θεωρούμε ότι η Αφροδίτη είναι ξενιτεμένη και ήρθε η ώρα να γυρίσει. Ζητάμε από όλο τον κόσμο, στην Ελλάδα, Έλληνες του εξωτερικού σε κάθε γωνιά της Γης, να δώσουν το δικό τους μήνυμα για την αναγκαιότητα της επιστροφής του αγάλματος της Αφροδίτης πίσω στο νησί της».
Αφού του ευχήθηκα η εκστρατεία του να βρει ανταπόκρισης και μέσα από φωνές σαν τις δικές μας που οφείλουμε να υψώσουμε παντού, τον ευχαρίστησα και τον συνεχάρηκα για την πρωτοβουλία του
Φίλοι αναγνώστες πάμε τώρα να σας ξεναγήσω στις αμέτρητεςπαραλίες της Μήλου, τις παραλίες Προβατάς, Παπάφραγκας, Πλάθιενα, Τουρκοθάλασσα αλλά και τα Θειωρυχεία. Η παραλία τα Θειωρυχεία ονομάζεται έτσι γιατί εκεί λειτουργούσε το παλιό ορυχείο εξαγωγής θείου. Η ομορφιά της είναι σπάνια αφού κολυμπάς ανάμεσα σε κιτρινωπά βότσαλα ενώ τα σκουριασμένα ορυχεία βρίσκονται από πάνω σου.
Εντυπωσιακό θέαμα είναι το Κλήμα, ένα χωριό γεμάτο σύρματα. Σύρματα είναι αυτά τα άσπρα σπιτάκια με τις πολύχρωμες πόρτες που από κάτω έμπαιναν οι βαρκούλες και από πάνω έμεναν οι βαρκάρηδες. Πρόκειται για ένα παλιό ψαροχώρι που όμως σήμερα πολλά από τα σύρματα ενοικιάζονται.
