Σχετικά άρθρα:
Αύγουστος, η καρδιά του καλοκαιριού, και μαζί ξεκινάμε σήμερα στα «Μηλέικα Νέα» την δημοσίευση μιας σειράς τραγουδιών του συντοπίτη μας δασκάλου, Κώστα Συμεωνίδη.
Το 2007 εκδόθηκε η πρώτη δισκογραφική δουλειά μου με τίτλο: «Τραγούδια Μεσοπέλαγα», από την εταιρία Live Records. Περιέχονται πέντε τραγούδια των οποίων ο Κώστας Συμεωνίδης έχει γράψει και τη μουσική και τους στίχους. Τα τέσσερα από αυτά τα τραγούδια γράφτηκαν στο διάστημα της διαμονής του στη Μήλο, δηλαδή από το Σεπτέμβριο του 2000 και μετά. «Είναι σίγουρο ότι η διαμονή μου στη Μήλο πυροδότησε την έμπνευσή μου» αναφέρει σχετικά ο δάσκαλος.
Το στυλ στο οποίο κατατάσσονται είναι το σύγχρονο έντεχνο ελληνικό τραγούδι, όπου υπάρχει ένας συνδυασμός παραδοσιακών με σύγχρονα στοιχεία, άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο.
Τα τέσσερα τραγούδια ηχογραφήθηκαν στο Studio Live στην Αθήνα με ηχολήπτη τον Νίκο Σπυρόπουλο, τον ντράμερ των Tsopana Rave. Το πέμπτο ηχογραφήθηκε στη Θεσσαλονίκη στο στούντιο Polytropon, του εξαιρετικού συνθέτη Γιώργου Καζαντζή.
«Το 2013 κυκλοφόρησε μόνο διαδικτυακά ακόμα ένα τραγούδι μου, ενώ είναι σχεδόν έτοιμο και το επόμενο» αναφέρει στα «Μηλέικα Νέα» Ο Κώστας Συμεωνίδης.
Οι μουσικοί που παίζουν είναι επαγγελματίες και είναι γνωστοί στο χώρο τους. Η τραγουδίστρια Μαριαστέλλα Τζανουδάκη τραγουδούσε με τον Λουδοβίκο των Ανωγείων και τον Φοίβο Δεληβοριά. Ένα από τα τραγούδια ενορχηστρώθηκε από τους Tsopana Rave, οι οποίοι παίζουν και στην ηχογράφηση.
Ο Κώστας Συμεωνίδης μας λέει λίγα λόγια για το 1ο τραγούδι που δημοσιεύουμε σήμερα στα «Μηλέικα Νέα» με τίτλο «Χάνομαι για σένα»
«Το πρώτο τραγούδι που θα δημοσιεύσουμε στα «Μηλέικα Νέα» λέγεται «Χάνομαι για σένα» Το έγραψα το 2002 για τη σύντροφο της ζωής μου Ολυμπία και είναι σε λάτιν ρυθμό. Δύο χρόνια νωρίτερα είχα γράψει ακόμα ένα τραγούδι για την Ολυμπία. Της άρεσε, αλλά μου είπε ότι κάνω αναφορά περισσότερο στην ιδιότητά της μητέρας και όχι της συντρόφου. Μου ζήτησε λοιπόν ένα πιο ερωτικό τραγούδι και τελικά αυτό έγινε στο «Χάνομαι για σένα»
Χάνομαι για σένα
Χάνομαι για σένα, χάνω, χάνομαι και χάνω
το μυαλό μου, τώρα δεν αντέχω παραπάνω.
Στης καρδιάς μου τ’ ακρογιάλια μέσα μπήκες
βάφτηκαν με κόκκινο, με κόκκινο οι νύχτες.
————————————————————————-
Στης καρδιάς μου τ’ ακρογιάλια μέσα μπήκες
βάφτηκαν με κόκκινο οι νύχτες.
Κι όταν λείπεις είσαι μέσα, μέσα μου σε βλέπω,
σε αγγίζω, σε φιλάω, σου μιλάω και σου γνέφω.
Ήρθε ήλιος κόκκινος ζεστός στην αγκαλιά μου
ήπιε απ’ το ποτήρι μου και μέθυσε η καρδιά μου.
Ήρθε ήλιος κόκκινος ζεστός στην αγκαλιά μου
ήρθε ήλιος, μέθη στην καρδιά μου.
————————————————————————-
Άνθισαν περβόλια μες στη θάλασσα και μπήκα,
την κερκόπορτα του Παραδείσου βρήκα.
Μύρισε αγιόκλημα και ρόδα η κάμαρά μου,
νούφαρα και κρίνα ανθισμένα τα όνειρά μου.
Μύρισε αγιόκλημα και ρόδα η κάμαρά μου,
νούφαρα και κρίνα τα όνειρα μου.