Οι διοικήσεις των Κυκλαδίτικων σωματείων ξεκινούν πάντα την θητεία τους με ένα τεράστιο «χάντικαπ» το οποίο δεν είναι άλλο με τον αγώνα που έχουν να δώσουν εναντίον στις καθημερινές δυσκολίες που δημιουργούνται από τη νησιωτικότητα. Η αγάπη και το μεράκι για τον αθλητισμό, είναι όμως συστατικά που κάνουν τα εμπόδια των υπέρογκων εξόδων και των μεγάλων δυσκολιών να μην είναι ανυπέρβλητα, καθώς οι ενέργειες των ανθρώπων του αθλητισμού και η καθημερινή τους οικονομική «αιμορραγία» είναι αυτή που λύνει προβλήματα.

Μιζέρια

Ένας από τους ανθρώπους που έχει κερδίσει με το σπαθί του την εκτίμηση όλων των Κυκλάδων είναι ο πρόεδρος του Παμμηλιακού, κ. Μιχάλης Βαμβακάρης, ο οποίος μαζί με την διοίκηση του σωματείου έχουν καταφέρει να ανεβάσουν τον Παμμηλιακού ψηλά, όχι μόνο στο αγωνιστικό κομμάτι, αλλά και σε αυτό της οργάνωσης και πολύ περισσότερο στην αναγνώριση όλων μας ως ένας σύλλογος που ξέρει να φιλοξενεί με έναν μοναδικό τρόπο και να σέβεται τον κάθε αντίπαλο. Δεν είναι όμως όλα ρόδινα ακόμη και για κάποιον που έχει στο DNA του την αγνή προσφορά, αφού τι να την κάνεις την αναγνώριση και την καλή συνεργασία εντός του Δ.Σ., όταν έχει να κάνεις καθημερινά με μίζερους ανθρώπους που χώνουν την μύτη τους παντού, έχοντας άγνοια για το τι πραγματικά είναι αυτό που πρέπει να γίνει;

Προβληματισμός

Ποιοι είναι αυτοί; Μα φυσικά «οι παντογνώστες» γονείς… Αυτοί είναι που τις περισσότερες φορές κάνουν τη ζημιά! Μπορεί η μεγαλύτερη μερίδα να προσφέρει, αλλά όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχουν και αυτοί που «χώνουν τη μύτη τους παντού»… ακόμη και σε πράγματα που μπορούν να ζημιώσουν το σύλλογο που υποτίθεται ότι αγαπούν. Όλα όμως έχουν ένα όριο… η υπόγεια υπονόμευση από μεμονωμένους ανθρώπους έχει πάρει διαστάσεις αρρώστιας στη Μήλο και αυτό κάνει κακό μόνο στον Παμμηλιακό, δημιουργώντας φθορά σε ότι υγιές πάει να δημιουργηθεί. Οι παραπάνω αποτελούν την αιτία που στο παρελθόν έχουν απομακρυνθεί από τον αθλητισμό πολλοί χρήσιμοι άνθρωποι. Ας ελπίσουμε να μην δούμε ακόμη έναν να οδηγείται στην έξοδο.

ΝΑΙ… είναι αλήθεια πως ο πρόεδρος του Παμμηλιακού Μιχάλης Βαμβακάρης σκέπτεται πολύ σοβαρά να θέσει εαυτό εκτός της διοίκησης, αφού υπάρχει μία μερίδα ανθρώπων που υποσκάπτουν συστηματικά το έργο της διοίκησης, προσπαθώντας να επιβάλουν τα δικά τους ατομικά «ΘΕΛΩ» με οποιανδήποτε τρόπο. Ο ανηλεής πόλεμος που δέχονται ο ίδιος και η διοίκηση από συγκεκριμένους ανθρώπους, έχει έναν μοναδικό χαμένο που δεν είναι άλλος από τον ΠΑΜΜΗΛΙΑΚΟ. Προφανώς και οι πολέμιοι έχουν τον δικό τους σκοπό που δεν ταυτίζεται με την ανιδιοτέλεια, προφανώς και θέλουν να προωθήσουν τα δικά τους πρόσωπα… Είναι αυτοί που εύχονται η παρούσα διοίκηση να οδηγηθεί στην παραίτηση.

Άραγε αυτοί οι ίδιοι θα είναι που θα πάρουν τον μοναδικό ποδοσφαιρικό πρεσβευτή της Μήλου στα χέρια τους και θα τον διατηρήσουν ψηλά; Υπολογίζουν άραγε το κόστος των πράξεων τους; Είναι ικανοί να κρατήσουν τον σύλλογο ψηλά; Αν δεν μπορούν, τότε καλό είναι να μην τραυματίζουν κάθε μέρα τον ιστορικό Παμμηλιακό! Αν μπορούν τότε ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα! Μόνο να προσέχουν γιατί τα άλματα από ύψος δημιουργούν προβλήματα…

Για τα «Μηλέικα Νέα» και το «Sport Cyclades»

Σπύρος Μάκαρης