Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε έρθει αντιμέτωποι με κακοποίηση ενός ζώου…Μην πάει ο νους σας μόνο στη βάναυση κακομεταχείρηση αυτού που συνήθως επιφέρει και την κατάληξη του ζώου. Κακοποίηση θεωρείται η επι ώρες κράτηση του ζωου στο ίδιο σημειο (μπαλκόνι,ταράτσα κτλ), η ελλειπής φροντίδα του κάθε μορφής, στέρηση τροφής και νερού, η εκμετάλλευση του για κερδοσκοπικούς σκοπούς κα.

Ως εκπαιδευτικός Β’θμιας εκπαίδευσης και σχολική κοινωνική λειτουργός, δεν ήταν λίγες οι φορές δυστυχώς που ‘ακουσα γονείς να λένε “δεν χτυπάει σκυλους/γάτες γιατι ε’ιναι βίαιος. Η εφηβεία φταίει”. Εγω δηλαδή προσωπικά δεν υπήρξα έφηβος;
Πολλοί θα πουν ότι “εδω ο κόσμος καίγεται και εμεις θα ασχολούμαστε με τα ζώα”. Εγώ θα απαντήσω όμως ως εξης. Δεν θα πρέπει να αγνοούμε τα περιστατικά κακοποίησης των ζώων σε οποιαδήποτε ηλικία και αν βρίσκεται ο θύτης. Η κακοποίηση ενός ζώου είναι η εν δυναμει δολοφονία ενός ανθρώπου. Η βία στα ζώα σημαίνει βία στο σπίτι. Ας δούμε τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας στις Η.Π.Α. Το 71% των γυναικών που ζήτησαν προστασία από το κράτος δήλωσαν ότι το άτομο που τις κακοποιούσε είχε κακοποιήσει ζώα, μάλιστα 87% των περιστατικών είχαν συμβεί μπροστά στα μάτια τους. Ένα ακόμα λυπηρό νούμερο, το 32% των γυναικών αυτών παραδέχτηκαν ότι ΚΑΙ τα παιδιά τους είχαν ασκήσει βία σε ζώο -το μήλο κάτω από τη μηλιά;

Όποιος κακοποιεί ζώα σπάνια σταματά εκεί. Σύμφωνα με στοιχεία το 70% όσων κακοποιούν ζώα έχουν φάκελο για άλλα εγκλήματα. Κάτι, κάπως πιο ακραίο για να σας πείσει; Το 99% των κατά συρροή δολοφόνων ξεκίνησαν πειραματιζόμενοι με βία σε ζώα πριν αποφασίσουν να προχωρήσουν σε πράξεις βίας με ανθρώπινα θύματα. Επιπλέον, σύμφωνα με μια μελέτη του 1997 ( Οργανισμός για την Πρόληψη της Βίας απέναντι στα Ζώα της Μασσαχουσέτης) και του Πανεπιστημίου Northeastern, αυτοί που κακοποιούν ζώα είναι πέντε φορές πιθανότερο να διαπράξουν βίαια εγκλήματα ενάντια σε ανθρώπους και τέσσερις φορές πιθανότερο να διαπράξουν καταπατήσεις ιδιοκτησίας από εκείνους που δεν έχουν ιστορικό βίας απέναντι σε ζώα

Ένα από τα πιό επικίνδυνα πράγματα που μπορούν να συμβούν σε ένα παιδί είναι να βασανίσει και να σκοτώσει ένα ζώο και να μείνει ατιμώρητο όπως αναφερει χαρακτηριστικά η Μάργκαρετ Μήντ.

Η συμπεριφορά του ανθρώπου προς τα ζώα εδώ και αιώνες έχει αποδειχθεί ότι απεικονίζει τη στάση του απέναντι στους όμοιούς του. Δεν γεννιόμαστε με το γονίδιο της σκληρότητας και της αναλγησίας. Η στάση αυτή αναπτύσσεται σαν συνέπεια του περιβάλλοντος και της κοινωνίας. Το 1905 ο Φρόυντ δήλωνε ότι οι κλινικοί γιατροί εξέταζαν με ιδιαίτερη προσοχή παιδιά που έδειχναν σκληρότητα απέναντι στα ζώα.

Σήμερα, αναδεικνύονται όλο και περισσότερα στοιχεία ότι η παιδική βιαιότητα απέναντι στα ζώα είναι συχνά ένα σημάδι πως κάτι πάει λάθος, και αποτελεί προειδοποίηση μελλοντικών βίαιων πράξεων ενάντια σε ανθρώπους. Με την σωστή καθοδήγηση και καλλιέργεια από ενηλίκους, τα παιδιά μπορούν να διδαχθούν την ευαισθησία απέναντι σε άλλα πλάσματα. Χωρίς όμως επέμβαση και θετική διαπαιδαγώγηση, μπορεί να παγιδευτούν σε μια διαρκή διαιώνιση αυτής της βίαιης συμπεριφοράς. Η βία – άσχετα αν το θύμα έχει δύο ή τέσσερα πόδια, φτερά, ή πτερύγια – παραμένει βία.

Κατά την τελευταία δεκαετία διεθνώς οι κοινωνιολόγοι, αλλά και τα σώματα επιβολής νόμου, έχουν αρχίσει να μελετούν λεπτομερώς τις ρίζες της βίας, και να βρίσκουν σύνδεση ανάμεσα στην κακοποίηση των ζώων με την επιθετικότητα απέναντι στα παιδιά και τον/την σύζυγο. Ανώτερα στρώματα των σωμάτων επιβολής νόμου, εισαγγελείς και φορείς παροχής υπηρεσιών σε θύματα, συνεργάζονται με σωματεία προστασίας ζώων για να προστατεύσουν τους αδύναμους στις κοινότητές τους..
Ας σταματήσουμε λοιπόν να κρυβόμαστε πίσω απο το δάχτυλό μας θεωρώντας ότι “η εφηβεία φταίει”. Η κακοποίηση ενός ζωου δεν είναι μικρότερης σημασίας από την κακοποίηση ενός ανθρώπου αλλά και vice versa.

Κυριακίδη Αικατερίνη
Σχολική κοινωνική λειτουργός-Ειδική παιδαγωγός (BA, MA, PGCert)
Lecturer Dept of Special Education