Τα παιδικά καλοκαίρια είναι αυτά που σε ακολουθούν σε όλη σου τη ζωή, ιδιαιτέρως όταν κάποια από αυτά έχουν λάβει χώρα στο πιο ξεχωριστό νησί του Αιγαίου τη Μήλο. Πρωινά μπάνια στο Κλίμα βουτώντας από την μικρή προβλήτα του μικρού χωριού όπου άλλοι ψαράδες πουλούσαν τα φρέσκα τους ψάρια ενώ άλλοι «καθάριζαν» δίχτυα.

Το μεσημέρι -κρυφά από τις μανάδες- στο Τσιγκάρδο για βουτιές, ενώ το απόγευμα βόλτες στην Τρυπητή και να φτάνεις έως το Κάστρο στην Πλάκα να κοιτάς τον ήλιο να βυθίζεται στη θάλασσα.  Τα βράδια στην παραλία με μικρά κασετόφωνα ονειρευόμασταν ως έφηβοι κάτω από τους έναστρους ουρανούς με την ευωδιά της θάλασσας ακούγοντας Σιδηρόπουλο ή Πυξ-Λαξ ή ακόμη και τα ποπ της εποχής των 90’s.

Συνέντευξη στον Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλο

Η Μήλος είναι ένας τόπος που συγκλονίζει και κρύβει πολλές συγκινήσεις σε κάθε της βήμα.  Πριν ακόμη γίνει υπέρτατος τουριστικός προορισμός εξέπεμπε μια έλξη έντονη.

Σήμερα όλη η γη μιλά για αυτόν τον  ευλογημένο τόπο κάνοντας μας να νιώθουμε ιδιαίτερη τιμή για εμάς που αποτελούμε κομμάτι της.

Στο Πινάκιο μιλά για τη Μήλο ο δήμαρχος της ο Μανώλης Μικέλης. Ένας άνθρωπος που έχει σηκώσει τα μανίκια και δουλεύει πολύ σκληρά για να ανταποκριθεί ο τόπος στις νέες προκλήσεις που ανοίγονται.  Αποκαλεί τη Μήλο τόπο ιερό, επισημαίνει τα σημεία που την κάνουν ξεχωριστή ενώ παράλληλα υπογραμμίζει πως ο πολιτισμός και η ιστορία του νησιού είναι βαθιά χαραγμένα στους αιώνες.

Με συγκίνηση αναφέρει για την «ξενιτεμένη θεά» την Αφροδίτη της Μήλου  που όλοι οι κάτοικοι επιθυμούν τον επαναπατρισμό της.

Ευχαριστούμε θερμά το δήμο Μήλου για την παραχώρηση του φωτογραφικού υλικού που πλαισιώνουν την συνέντευξη.

Μήλος, τι σημαίνει για εσάς; Ποιες είναι οι πρώτες λέξεις που σας έρχονται στο μυαλό στην ηχώ της;

«Η Μήλος μας είναι ένας Ιερός τόπος. Ακούγοντας απλά το όνομά της είναι λες και ακούγεται ταυτόχρονα ο ήχος των κυμάτων. Όταν διαβάζεις τη λέξη είναι λες και βλέπεις τα χιλιάδες χρώματα του νησιού μεταξύ των γραμμάτων, για όποιον έχει επισκεφτεί ή κατοικήσει εδώ!».

Τι την κάνει τόσο ξεχωριστή τη Μήλο;

«Η Μήλος είναι ίσως το πιο ερωτικό νησί της Ελλάδος. Δεν είναι τυχαία εξάλλου η σύνδεση του ονόματος με τη θέα του Έρωτα, την Αφροδίτη της Μήλου. Κάθε σημείο της είναι ξεχωριστά όμορφο. Περίτεχνα ηφαιστειακά πετρώματα, μέσα σε μια παλέτα χρωμάτων, στολίζουν κάθε γωνιά της. Το μάτι του επισκέπτη ντύνεται με το τυρκουάζ των χρωμάτων του νερού, έχοντας πάνω από 76 δαντελωτές παραλίες. Η φιλοξενία του Έλληνα είναι πολυσυζητημένη σε ολόκληρο τον πλανήτη, όμως ο συνδυασμός του μοναδικού φυσικού τοπίου με την ιδιαίτερη κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική, τον γαστρονομικό πλούτο και την ιδιαίτερη (αρχαία, πρωτοχριατιανική και νεότερη) ιστορία, μας επιτρέπει να νιώθουμε ευλογημένοι ως κάτοικοι και ερωτευμένοι με αυτόν τον παράδεισο ως τουρίστες!».

Αν κάποιος δεν έχει επισκεφθεί ξανά το νησί και είχε λίγες ημέρες στη διάθεση του θα του προτείνατε να κάνει και να πάει;

«Η πρώτη πρόταση, συμβουλευτικά, είναι να μην κλείσει τα μάτια του ούτε δευτερόλεπτο, προσπαθώντας ώστε να φυλακίσει όσες περισσότερες εικόνες μπορεί. Έπειτα, οι επιλογές είναι αμέτρητες. Μη θέλοντας να αδικήσω κανένα σημείο του νησιού, θα πρότεινα ενδεικτικά:

Σαρακίνικο, Κλέφτικο, Παπάφραγκα, Φυροπόταμο, Αρετή, Τριάδες, Παλαιοχωρι, Φυριπλάκα, Προβατά αλλά και οικισμούς όπως Πολλώνια, Πλάκα, Αδάμαντα, Κλήμα, Τρυπητή.

Η βασική ιδέα πρότασης είναι ουσιαστικά να μην χάσει κανείς το μοναδικό ηλιοβασίλεμα, να κολυμπήσει στα κρυστάλλινα νερά, να εξερευνήσει το βυθό, να κάνει το γύρο του νησιού με σκάφος, να δει τα ιστορικά πολιτιστικά και θρησκευτικά μνημεία μας, όπως Κατακόμβες, Αρχαίο Θέατρο, το μέρος εύρεσης της Αφροδιτης της Μήλου, τα 6 Μουσεία μας, τα γραφικά σοκάκια των οικισμών, να γευτεί μοναδικές Κυκλαδίτικες γεύσεις στα δεκάδες μαγαζιά που θα συναντά κατά τις βόλτες του.

Κανένα χρονικό διάστημα διακοπών δεν θα του είναι αρκετό ώστε να τα δει όλα. Με βεβαιότητα,εφόσον διηγηθεί στους οικείους του τα όσα είδε και έκανε, θα ξαναέρθει! Και θα αποτελεί τον αγαπημένο του προορισμό!!».

Το Κλίμα είναι το χωριό που το συναντάμε σε πολλές φωτογραφίες ξένων τουριστικών οδηγών. Σηματοδοτεί την «ειρήνη» μεταξύ θάλασσας και ανθρώπων;

«Ισχύει, το Κλίμα είναι πολυφωτογραφισμένο και όχι αδικαιολόγητα! Αποτελεί φαινόμενο χρωμάτων και υπόσκαφης αρχιτεκτονικής, διότι κάθε σύρμα (έτσι αποκαλούμε τα χρωματιστά σπίτια) δημιουργήθηκε από ψαράδες ως μέρος πρόσδεσης και αποθήκευσης της βάρκας τους, συμπληρώνοντας στην πορεία έναν όροφο (συνήθως) ώστε να ξεκουράζονται και να ρεμβάζουν, βάφοντας με διαφορετικό χρώμα ο καθένας την ξύλινη διπλή πόρτα του για να ξεχωρίζουν την ιδιοκτησία τους. Σήμερα μπορεί να τα απολαύσει ο επισκέπτης διαμένοντας στα πλέον αυτόνομα πολυτελή μα ακόμη παραδοσιακά σύρματα.

Και σκεφτείτε πως νιώθει κάποιος όταν αντί να ακούει τα κορναρίσματα των αυτοκινήτων και το χτύπο του κουδουνιού της πόρτας στα αστικά κέντρα που ζει, όντας επισκέπτης και βλέποντας τη θάλασσα να ακουμπά απαλά την εξώπορτα, δίπλα ακριβώς από το κρεβάτι του, όταν ανοίγει την πόρτα του να μπορεί με ένα βήμα κυριολεκτικά να ακουμπήσει το νερό αλλά και ως απλός παρατηρητής και μόνο… ναι, ειρηνεύει. Νιώθει τη γαλήνη του ουρανού, της θάλασσας και των χρωμάτων των παρατεταγμένων συρμάτων. Είναι λες και κάπου εκεί, σε εκείνο το σημείο, όλα τα στοιχεία της φύσης ενώνονται και συνυπάρχουν αρμονικά. Η θάλασσα, ο Άνεμος, οι βάρκες και τα σπίτια και ο Άνθρωπος! Θυμίζει Ελλάδα, θυμίζει Ειρήνη!».

To Σαρακήνικο είναι το μέρος που έχουν γίνει δεκάδες βιντεοκλιπ, πολλές ταινίες. Γιατί θεωρείτε ότι συμβαίνει αυτό;

«Το Σαρακίνικο είναι το hot spot της Μήλου. Λευκό, ιδιαίτερο, μοναδικό. Βλέποντας το ή περπατώντας το, έχεις την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε ένα Σεληνιακό τοπίο, απαράμιλλης ομορφιάς, με τη μητέρα φύση να κολακεύει το νησί μας χαρίζοντας το στα μάτια μας. Ούτε οι φωτογραφίες και τα βίντεο δε μπορούν να αποτυπώνουν αυτό το γεωλογικό θαύμα».

Η γαστρονομική παράδοση της Μήλου είναι πλούσια. Τι θα πρέπει να γευτεί ο επισκέπτης της;

«Ως λάτρης των γεύσεων δυσκολεύομαι να απαντήσω διότι δε μπορώ να επιλέξω μεταξύ υπέροχων το υπέροχο. Υπάρχουν δεκάδες παραδοσιακά φαγητά και γλυκίσματα ως παραδοσιακά Μηλεϊκά.

Το ψήσιμο του ντόπιου κρέατος μέσα στην άμμο, ο μηλεϊκός πελτές και οι πελτεδόφετες που μου φέρνουν στο μυαλό τα παιδικά μου χρόνια, το γλυκό κουφέτο που το μοιράζανε προ ετών (και ευτυχώς μερικοί ακόμη κρατούν την παράδοση ζωντανή), η ξινομυζήθρα, το βυζαντινό, η μανούρα και αλλά τοπικά τυριά, η λαδένια, ο κρίταμος, η φρέσκια κάπαρη και τα βότανα… όλα μοναδικά και γευστικά».

Θα επιθυμούσατε τον επαναπατρισμό της Αφροδίτης στη Μήλο;

«Φυσικά! Ποιος σώφρων άνθρωπος δέχεται να χάσει την ιστορία, τον πολιτισμό και τα πλούτη του; Για όλους τους Μηλιούς η Αφροδίτης είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με όλα αυτά. Είναι η Ιστορία μας, είναι ο πολιτισμός μας, είναι η περιουσία που μας κληροδότησαν οι πρόγονοι μας, είναι η δική μας Θεά. Αν και ξενιτεμένη, ανήκει στις καρδιές μας, ανήκει σε όλους μας. Είναι λυπηρό  και δύσκολο να διαθέτουμε το ομοίωμα της και όχι την ίδια. Είναι σαν να λείπει το παιδί σου και να αρκείσαι σε μια φωτογραφία ή ένα ομοίωμα».

Πηγή: https://pinakio.gr